در نشر اسلام سرمان کلاه نرود

همیشه هر وقت حرف از محرم که میشود تنها چیزی که ذهن را مشغول میکند آب است و بی آبی،

پای منبر برخی منبریان که مینشینیم فقط لبان خشک امام حسین (ع) ایفای نقش میکند وبس.ولی بیان نمیشود که چرا حسین(ع) حج را نیمه گذاشت و بسوی شهادت رفت؟منکر نقاط قوت بعضی نیستیم ،اما طوری که برخی مبلغان ،مبلغ وهابیت میشوند ،دل میسوزانند و فکر را به غارت میبرند وبه تمسخر میبرند همه مسئولیت شیعه بودن را که خوب ایفا نمیشود وبیراهه میرود بدنبال الم وچوب وتبل و قمه.

درمقابل برخی هم هستند برخواسته از همین وهابیت که دانسته یا ندانسته به سخره میبرند ارزشهای انسانیت را در محرم،

محرم وصفر و حسینه و نذری را در مقابل فقر و فقیر قرار میدهند و میشورند ظاهر قضیه و اصل موضوع را با شکم گرسنه،

در مملکتی که یک قلم اختلاسش برابری میکند با بودجه 30 سال  مسجد و حسینه  های ما،نباید مشکل ما غذای نذری ومحرم و عزای حسین (ع)باشد.

پس بصیرت خوب است ،بصیرت افزایی بسیار خوب است ،که باید بصیرت دینی و سیاسی پابپای یکدیگر و مکمل همدیگر تکمیل کننده انسانیت باشد .